Göttingen "Door de ogen van een rennersvrouw"
Omdat ik toch vond dat het ontbrak: het échte verslag van Göttingen. Dat van de vrouwen. Want laat ons eerlijk zijn, de sappigste verhalen, die zitten toch bij ons.
 
Laat ons beginnen met het vertrek. De volgende keer dat iemand zegt dat vrouwen veel spullen meenemen, mogen ze mijn - tot de nok gevuld met fietsspullen -  camionette eens komen bekijken. Geen ruimte voor een extra louis vuitton. Na een viertal uurtjes rijden, waarvan twee heel rustig en twee door scalle die zich gedraagt als een bmw racepiloot in mijn partnerke, kwamen we toe aan het gezellige hotelletje.
 
Gezellig bleek plots ook wel héél gezellig, want de vijf koppels kregen een 1-persoonskamer toegewezen. Samen gepropt in 140cm bedjes. Als je telt dat een volwassen man 80cm inneemt, dan nog die geliefde fiets ernaast, was er voor ons geen plaats meer.
 
Daarna vertrokken we met goede moed op weg naar de grill house om een hapje te eten. Borden vol sappige vleesjes, een prachtig gebouw met live bullfighting, milkshakes die in de States zelfs als groot zouden aanschouwd worden: paradijs! Jammer dat daar geen plaats was. Na een verlekkerde blik op de KFC, dan toch maar terug naar het hotel. En het mag gezegd worden: het was daar heel lekker en al zéker gezellig. Althans aan onze tafel! Want waar de conversatie langs de éne kant ging over wattage, aantal caloriëen, welke banden ze zouden steken en hoeveel pintjes ze van Benny mochten drinken, ging de conversatie aan de andere kant over meer dan de breedte elkaars  beenomtrek. Na het etentje (en in mijn kamer na een zwoele bijeenkomst van meerdere knappe mannen die zich - helaas wat minder om mij - maar vooral om de spaken van een fiets bekommerden), ging iedereen vroeg slapen.
 
De cruciale vraag de volgende ochtend was zonder twijfel of we bij onze fruitsla nog 1 of 2 chocolade muffins zouden nemen. De benen werden ingesmeerd (ook die van de mannen) en op weg naar de start. We zaten allemaal klaar. Wat er toen volgde ... ja, dat geloof je nooit. Moesten we toch wel niet op het terras onze bestelling zelf noteren zeker! Nooit meegemaakt ! Straffe prestaties daar in Göttingen. Maar we moeten toch toegeven: de mooiste prestaties deden onze mannen: 100km afzien en doodgaan op de fiets. Knap gedaan!
 
 
 
En wat mij betreft vond ik het heel gezellig met die leuke vrouwenbende! Voor herhaling vatbaar